Zuid-Engeland – week 1: 8 t/m 14 mei

Maandag 8 mei (dag 1)

We vertrekken om 11.40 uur. Op de km-teller van de camper staat 83.359 km. Nadat we bij Tango de bandenspanning hebben gecontroleerd rijden we via de A2, A27, A58 en A16 naar Hazeldonk. In België rijden we bij Antwerpen in de file. Na een klein uur rijden we verder via Gent en Brugge. Om 16.45 uur komen we, na 306 km, aan op camping Kindervreugd in De Panne.

Nadat we zijn geïnstalleerd op plekje 46 wandelen we door bos en duinen naar het strand van De Panne. Terug lopen we een omweg over verharde paden, want door de duinen bleek het een heel stuk door mul zand te gaan. Met uitzicht op de langsrijdende trams drinken we op terras een Jupiler 0.0-biertje. We lopen langs Plopsaland De Panne. Totaal lopen we 9,2 km.

Op de camping warmen we de meegenomen bami en gebraden kip in zoetzure pikante saus op. Dat hadden we zaterdag overgehouden.

De hele dag is het bewolkt met af en toe wat zon.

Dinsdag 9 mei (dag 2)

Om 07.35 uur staan we op. Het heeft vannacht vanaf 2 uur aan een stuk door geregend en het regent nog steeds. Na ontbijt en koffie gaan we eerst bij Delhaze in De Panne boodschappen doen. Daarna in De Panne, net voor de grens met Frankrijk, voor € 1,579 per liter diesel tanken. Bij het ingeven van de route in Google Maps lezen we plotseling dat de haven van Duinkerke een uur voor vertrek sluit. Dus niet zoals wij dachten dat je vanaf een uur van tevoren kan inchecken. Op de navigatie staat dat we nog 32 minuten vanaf het tankstation moeten rijden terwijl het al 5 over half 11 is. Dus racen tegen de klok.

Om precies 2 minuten voor 11 komen we bij de incheckbalie aan. Pfff, dat is gelukt. En nu maar afwachten of er nog bonnen voor snelheidsovertredingen op de mat liggen als we over 6 weken weer thuis zijn.

Het is gelukkig een redelijk vlakke zee. Aan boord van de DFDS slaan we sterke drank in. Vier flessen voor £40. Twee Whisky, 1 Baileys en 1 Malibu. Ja, ja, we grijpen elk voordeel aan. En, daar kunnen we jaren mee voort (hopen we).

Een 3 minuten durende video van de overtocht kan je bekijken op Youtube met de volgende hyperlink: https://youtu.be/VplHhQ4TSsk

Na 2 uur varen komen we in Dover aan. Het is hier één uur vroeger, dus is het bij aankomst 13.00 uur. We rijden (keep left and look right) eerst naar de White Cliffs van Dover. Omdat we een kaart hebben van National Trust kunnen we gratis parkeren. De eerste £5 voordeel is alweer in the pocket, nou ja, de kaarten zelf hebben samen meer dan € 160 gekost. Vanaf de Cliffs hebben we een mooi uitzicht over de haven van Dover met al zijn bedrijvigheid. Van de witte kliffen zelf zien we niet veel, want daar staan we nu bovenop.

We besluiten om een camping in de buurt van Dover te zoeken. Op weg naar camping Hawthorn Farm (£27) zien we op de weg in een rode cirkel “50” staan. Dus rijden we keurig 50 km per uur. Maar al snel begrijpen we dat dat 50 Miles per uur is, dus verhogen we, tot groot geluk van degenen die achter ons aanrijden, de snelheid naar 80 km per uur. Alles is natuurlijk even wennen.

Om 15.00 uur staan we op de camping die 7 km vanaf Dover ligt. Vandaag reden we totaal 59 km.

Omdat het weer nog steeds regenachtig is besluiten we aanvankelijk om verder niet veel meer te ondernemen, maar tegen 17.00 uur is het droog en stappen we toch op de fiets naar zee. We trotseren de donkere wolken, het gerommel van het onweer en de flinke hellingen.

Na het eten lopen we nog een rondje over de camping. Het blijkt een heel nette, goed onderhouden camping te zijn.

Foto’s volgen zodra er weer wifi is.

Woensdag 10 mei (dag 3)

Het weerbericht is dat we in de ochtend droog weer hebben en later in de middag regenbuien. We drinken eerst buiten in de zon koffie en stappen rond 11 uur op de fiets naar Dover. De weg is redelijk te doen. Er zijn maar weinig hellingen en mooie uitzichten. Het centrum van Dover is niet geweldig, maar we zien op een plein in het centrum wel grote stalen ringen waar water als nevel uitkomt; heel apart.

Op de terugweg nemen we de bewegwijzerde Nationale Route 1. Al vlot wijzen de blauwe routebordjes naar een smal pad omhoog. Er blijken ook enkele trappen in dat pad te zitten die we met de fiets aan de hand met moeite op kunnen. En daarna elke keer na een stukje fietsen nog meer trappen. Totdat we boven bij de ingang van de National Trust White Cliffs zijn. Daar waren we gisteren ook al met de camper. We zijn in korte tijd steil omhoog van 5 naar 81 meter hoogte geklommen; niet alles is leuk in een vakantie. Vanaf dat punt gaat het gelukkig heel langzaam een beetje naar beneden tot het dorpje St. Margarets Bay. Ook daar waren we gisteren al op de fiets toen we naar de kust gingen. Het laatste stukje van de route kennen we dus al, inclusief de gevaarlijke oversteek over de A258.

Rond 14.00 uur zijn we (na 17,8 km) weer terug. We eten een broodje en luieren daarna in de zon. Om 15.30 uur lopen we via het station Martin Mill een rondje van 3,2 km. Het laatste stuk in de regen, maar dat is niet uitzonderlijk, want regenen doet het momenteel in een groot deel van Europa.

Foto’s volgen zodra er weer wifi is.